Χ. Γιαμπουράνης: Ο κόσμος της εργασίας έχει φωνή

Τεράστια κέρδη για τις εταιρείες και εργασιακός μεσαίωνας για τους εργαζόμενους, απολύσεις, καθυστερήσεις πληρωμών, "οικειοθελείς αποχωρήσεις". Έτσι περιγράφει στην "Α" την εργασιακή πραγματικότητα που βιώνουν οι ταχυμεταφορείς ο γραμματέας του ΣΕΤΤΕΑ και υποψήφιος στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Γιαμπουράνης. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση επισημαίνει πως οι αντιστάσεις των επισφαλών οργανώνονται, ο κόσμος της εργασίας "έχει φωνή" και η ριζοσπαστική αριστερά είναι δίπλα στους αγώνες για μικρές και μεγάλες νίκες.

* Πόσοι είναι οι εργαζόμενοι στις ταχυμεταφορές; Ποια είναι η εργασιακή κατάσταση που βιώνετε;

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο της ταχυμεταφοράς - ταχυδρόμησης (οδηγοί δικύκλου, αυτοκινήτου, διακινητές, χειριστές-τριες Η/Υ κ.λπ.) πανελλαδικά είμαστε γύρω στις 12 χιλιάδες. Αν προσθέσουμε και τις πάσης φύσεως ταχυμεταφορικές εργασίες (delivery κ.λπ.), τότε ο αριθμός ξεπερνάει τις 50 χιλιάδες. Παρά τη συνεχιζόμενη κερδοφορία των αφεντικών που τους έχει επιτρέψει να βάλουν στο στόχαστρο την αγορά των ΕΛΤΑ - ταχυμεταφορές, τα προβλήματα για τους εργαζόμενους είναι πολλά. Απολύσεις, καθυστερήσεις πληρωμών, ενοικιαζόμενοι, εταιρείες που κλείνουν μέσα σε ένα βράδυ και που ο ίδιος ο εργοδότης τις ανοίγει την άλλη μέρα το πρωί με άλλο όνομα και προσλαμβάνοντας το ίδιο προσωπικό εκ νέου, αφού πρώτα τους έχει οδηγήσει στην οικειοθελή αποχώρηση.

Επίσης οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου, οι οποίες είχαν έσοδα 300 εκατομμύρια ευρώ για το 2007, δουλεύουν όλες με το σύστημα franchise. Μεταβιβάζουν την ταμπέλα τους σε όποιο μικρομεσαίο τους πιστέψει, εισπράττουν στη συνέχεια μερικές χιλιάδες ευρώ τον μήνα από κάθε κατάστημα ανεβάζοντας σε αστρονομικά βέβαια ύψη τα κέρδη τους, γιατί δεν έχουν την υποχρέωση να πληρώσουν μισθούς και ένσημα των εργαζομένων, νοίκια και λογαριασμούς για το κατάστημα. Στην πραγματικότητα το νομοθετικό πλαίσιο για τα franchise είναι στον αέρα, καθώς δεν ορίζει με ακρίβεια ποιες είναι οι υποχρεώσεις των μεγάλων εταιρειών που εκχωρούν τα καταστήματα τους. Το franchise δημιουργήθηκε από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ προκειμένου, υποτίθεται, να στηρίξει την επιχειρηματικότητα. Στην πραγματικότητα χτυπάει τα δικά μας εργασιακά δικαιώματα.

* Πότε ξεκίνησε η συνδικαλιστική παρέμβαση στον χώρο και ποια είναι τα βασικά σας αιτήματα;

Από το 1992 υπάρχει το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων της μητρικής ACS, από το 2001 το επιχειρησιακό σωματείο εργαζομένων της μητρικής Speedex, το 2007 ιδρύθηκε το ομοιοεπαγγελματικό σωματείο ΣΒΕΟΔ (Συνέλευση βάσης εργαζόμενων οδηγών δικύκλου), που καλύπτει αποκλειστικά όσους δουλεύουν με μηχανάκι: delivery, εξωτερικούς υπαλλήλους, κούριερ. Το 2008 δημιουργήθηκε ο ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Εργαζομένων Ταχυμεταφορικών Ταχυδρομικών Επιχειρήσεων Αττικής), που καλύπτει όλους τους εργαζόμενους «εσωτερικούς και εξωτερικούς», δηλαδή κούριερ, οδηγούς αυτοκινήτου, διακινητές, συσκευαστές, χειρίστριες Η/Υ κ.λπ.

Επίσης υπάρχουν επιχειρησιακά σωματεία εργαζομένων στην DHL, στην Quality mail, τα κλαδικά σωματεία νομού Αχαΐας και Μακεδονίας-Θράκης, όπως επίσης σωματείο έχουν και οι συμβασιούχοι στα ΕΛΤΑ - ταχυμεταφορές. Τα βασικά μας αιτήματα είναι: Υπογραφή κλαδικής σύμβασης, ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά, ειδικότητες στις ταχυμεταφορές, σταμάτημα της ενοικιαζόμενης εργασίας με ταυτόχρονη πρόσληψη των εργαζομένων από τις ταχυμεταφορικές εταιρείες, μονιμοποίηση των συναδέλφων συμβασιούχων στα ΕΛΤΑ - ταχυμεταφορές.

* Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την ανάδειξη των προβλημάτων της νέας γενιάς των 400 και 500 ευρώ. Πόσο εύκολη μπορεί να είναι η παρέμβαση στους χώρους της επισφάλειας;

Ζούμε σε μια εποχή κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, όπου πλέον φαίνονται ορατά τα αποτελέσματα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν πάνω στις ζωές μας. Την ίδια στιγμή αναπτύσσονται από έναν ολόκληρο κόσμο, ιδιαίτερα νέο, αλλά όχι μόνο, αντιστάσεις. Φτιάχνονται σωματεία, γίνονται απεργίες, μεγαλώνει ένα κίνημα που δεν αφορά μόνο τις ταχυμεταφορές αλλά και όσους δουλεύουν στα προγράμματα stage, τους ενοικιαζόμενους, τους εργαζόμενους στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, γενικά τον χώρο της επισφάλειας. Η αριστερά λοιπόν πρέπει να κάνει κρίσιμες επιλογές. Να στηρίξει αυτούς τους αγώνες. Να μπει στον κόπο όλου αυτού του κόσμου.

Να βοηθήσει στην οργάνωση των μαχών του. Να συμβάλει στην πολιτικοποίηση. Χρειάζεται όλος αυτός ο κόσμος να πειστεί ότι η αριστερά είναι εργαλείο, αλλά και η αριστερά χρειάζεται να ξαναπιάσει το νήμα μιας μαχητικής, ταξικής, ενωτικής παρέμβασης μέσα στο εργατικό κίνημα. Και άρα από αυτή την άποψη η παρέμβαση στους χώρους αυτούς έχει μεγάλες δυνατότητες, έχει βέβαια και μεγάλες δυσκολίες, είναι όμως αναγκαία. Άλλωστε η αριστερά κρίθηκε πάντα από το πώς ανταποκρίθηκε στις κάθε φορά αναγκαιότητες και δυσκολίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και το επόμενο διάστημα θα χρειαστεί να επισπεύσουμε τις προσπάθειές μας ώστε να είμαστε η αριστερά που παλεύει για τις ανάγκες των πολλών.

* Πώς κρίνετε τα "μέτωπα" που ανοίγουν τα κόμματα της εξουσίας λίγο πριν από τις εκλογές; Τη συζήτηση για τα "παπαγαλάκια" και τη βαρβαρότητα...

Τα παπαγαλάκια πάνε μαζί με τις κοκορομαχίες. Αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιούν τα δύο κόμματα στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν τα αποτελέσματα της κρίσης που τα ίδια δημιούργησαν. Αυτό επιτάσσει η άσκηση της πολιτικής από τους «από πάνω». Απέναντι σε αυτό οι "από κάτω» έχουμε να αντιτάξουμε τη δική μας πολιτική. Να ακουστεί παντού ότι δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους. Να ακουστούν παντού τα αιτήματα για αυξήσεις, προσλήψεις, σταμάτημα των απολύσεων, δωρεάν υγεία και παιδεία. Αυτή την προσπάθεια κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Όσον αφορά τις δηλώσεις του Παπανδρέου για το δίλημμα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», είναι μια προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί ξανά σαν αριστερή δύναμη βλέποντας τα ξεσπάσματα του κόσμου. Οι εργαζόμενοι όμως και η νεολαία έχουμε νιώσει στο πετσί μας τη βαρβαρότητα της ανασφάλιστης εργασίας, των stage, των απολύσεων, της τρομοκρατίας των εργοδοτών, της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων αγαθών. Σε όλα αυτά το ΠΑΣΟΚ ήταν στο ίδιο μέτωπο με τις δυνάμεις της Ν.Δ. και όχι με τις δυνάμεις της αριστεράς.

* Τι μήνυμα στέλνει η παρουσία σας στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι στο συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο επισφαλώς εργαζόμενοι.

Το μήνυμα που στέλνουμε είναι ότι ο κόσμος της εργασίας έχει φωνή, αντιστέκεται, οργανώνει σωματεία, καταφέρνει να έχει έστω και μικρές νίκες. Αυτή είναι η απάντηση στην εικονική πραγματικότητα που Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ, εργοδότες προσπαθούν να μας επιβάλουν. Με τη συμμετοχή μας στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ οι εργαζόμενοι στέλνουμε το μήνυμα ότι η αποχή και η ανώδυνη ψήφος δεν είναι λύση. Λύση είναι οι αγώνες. Στις 7 Ιούνη ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ.